تولید نانو ذرات کیتوسان انتخابی و بررسی امکان کاربرد آنها در پزشکی

پلیمر طبیعی کیتوسان به ویژه به حالت نانو ساختار در سالهای اخیر در حوزه داروسازی و زیست پزشکی به سبب ویژگی هایی مانند زیست سازگاری، زیست تجزیه پذیری و عدم ایجاد عوامل سمی توجه زیادی به خود جلب کرده است. برای تولید نانوذرات کیتوسان روش های مختلفی از جمله ژل شدن یونی(لخته سازی) وجود دارد. دراین پژوهش کیتوسان با وزن مولکولی متوسط و کم و همچنین کیتوسان استخراج شده از شفیره کرم ابریشم برای تولید نانوذرات کیتوسان استفاده شد. برای بررسی مشخصه های کیتوسان مورد استفاده اعم از شناسایی گروه های عاملی و آنالیز حرارتی به ترتیب از طیف سنج مادون قرمز(ftir) و گرماسنج پویشی تفاضلی(dsc) استفاده شد. وزن مولکولی کیتوسان استفاده شده با استفاده از روش ویسکومتری تعیین گردید. پارامتر های مطالعه شده در این روش برای تعیین مشخصه اندازه ذرات نانو ذرات کیتوسان شامل غلظت، ph محلول کیتوسان، نسبت وزنی کیتوسان به تری پلی فسفات، تاثیر تولید نانو ذرات در دمای مختلف، تاثیر زمان، تاثیر فرکانس های مختلف عملیات اولتراسونیک و کدورت سنجی نانوذرات کیتوسان بوده است. توزیع اندازه ذرات و پایداری آنها با استفاده از دستگاه تفرق نور دینامیک (dls) و مورفولوژی نانو ذرات نیز با استفاده از میکروسکوپ الکترونی عبوری (tem) بررسی شد. نتایج بدست آمده از این بررسی نشان می دهد تولید نانوذرات کیتوسان در محدوده خاصی از غلظت کیتوسان و تری پلی فسفات امکان پذیر است و با استفاده از روش کدورت سنجی نشان داده شد که در محدوده غلظت mg/ml 2-1 از کیتوسان و mg/ml1 از تری پلی فسفات، نانوذرات کیتوسان تولیدی پایداری بیشتری نسبت به سایر غلظت ها دارند. کیتوسان با غلظت mg/ml5/1 و نسبت وزنی 8/2 به تری پلی فسفات دارای اندازه ذرات کوچکتری نسبت به سایر غلظت ها و نسبت های وزنی می باشد. ph مناسب برای تولید نانوذرات کیتوسان در محدوده 5-4 تعیین شد. اختلاط مافوق صوت کیتوسان قبل از تولید نانوذرات و افزایش دما تا محدوده oc70-60 پارامتر های مهمی برای تولید نانوذرات با اندازه کمتر از nm100 وکاهش پلی دیسپرسیته می باشند. نتایج نشان داد که با افزایش وزن مولکولی کیتوسان مورد استفاده اندازه نانوذرات افزایش می یابد. همچنین نانوذرات کیتوسان بیشتر از 6 ماه پایداری خود را حفظ می کنند.